Դու դեռ չես մեռել իմ հիվանդ սրտում,
Դու դեռ ապրում ես երազի նման.
— Բայց չէ՞ որ միշտ էլ երազ էր միայն
Պայծառ պատկերըդ այս անապատում…
Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել
Ես ամենուրեք քե՛զ եմ որոնում.
Դու, երազների լուսե օրրանում՝
Անո՛ւրջ, որ գուցե բնավ չես եղել…
Քեզ իմ կարոտի կսկիծն է վառել
Երազանքներում իմ նվիրական.
Իմ քույր, իմ դահիճ, իմ սուրբ սիրեկան,
Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել…
Դու դեռ չես մեռել իմ հիվանդ սրտում,
Դու դեռ ապրում ես երազի նման.
Այս բանաստեղծությունը անվերջ սիրո մասին է որտեղ, Տերյանը նկարագրում է իր հոգևիճակը, որ չնայած բաժանումից հետո նրա սրտում իր սրելին դեռ չի մեռել, ու շարունակելու է սիրել նրան։ — Բայց չէ՞ որ միշտ էլ երազ էր միայն
Պայծառ պատկերըդ այս անապատում… այս տողերից հասկացա որ նա սիրո ազդեցության տակ կարծում էր որ այդ աղջիկը և իր հետ անցկացրած ժամանակը ուղղակի երազ էր որը շուտ վերջացավ սակայն միշտ նա կհիշի նրան։
Էլեն Ավետիսյան 