Առաջադրանքներ
5․ Ո՞րն է Թումանյանի կյանքի անսասան օրենքը:
- Ո՞րն է քո կյանքի անսասան օրենքը:
Իմ կյանքի անսասան օրենքը, անկախ ամեն ինչից միշտ հավատալ Աստծուն, ու որ կյանքում պատահականություններ չեն լինում, ամեն դժվարությունից հետո դու դառնում ես ավելի ուժեղ ու շարժվում ես առաջ։
«Եղիր անկեղծ, շիտակ ու բարի, այնուհետեւ թէկուզ ամբողջ աշխարհքը վեր կենայ քո դէմ, վերջը դու ես յաղթելու»:- Ի՞նչ ես հասկանում հոգու խաղաղություն ասելով: Ե՞րբ ես խաղաղ ու հանգիստ:
Հոգու խաղաղություն ասելով հասնակում եմ որբ անկախ ամեն ինչից դու մաքուր ես Աստծո առաջ ու միշտ հավատով ես։ - Ի՞նչ է գրում Հովհ. Թումանյանը հոգու խաղաղության մասին: Դո՞ւ էլ ես այդպես կարծում:
«Ես ունէի այն, ինչ որ ամէնից էականն է — հոգու լիակատար հանգստութիւն, միշտ եւ անվերջ վստահութիւն ու համարձակութիւն, երբ գործ ունէի հետները։ Ես գիտէի, որ ոչ մի յանցանքի բնաւորութիւն ունեցող հանգամանք, թէկուզ ամենաչնչին, չեն կարող դէմս բերել. այնինչ ես նրանց առջեւ կը դնեմ անթիւ փաստեր, թէ ինչպէս եմ ես վարուել էն ժամանակ, երբ ամէն մարդ թողնուած էր իր խղճին ու իր հասկացողութեանը:Ես համարձակ կարողանում էի ասել ամէն բան, ինչ որ չի կարողասել մեղաւոր մարդը կամ չպէտք է ասի»
Կարծում եմ որ Թումանյանը շատ ճիշտ է նկարագրել հոգու խաղաղությունը, քանի որ անկախ նրանից թե մարդիկ ինչ կխոսեյին ու ինչ սուտ բողոէներ կներկայացնեին իր դեմ, նա գիտեր բոլորին ինչպես պատասխանի քանի որ նա անմեղ էր, ու հավատով որ մի օր արդարությունը կտիրի աշխարհին։ - Ինչպե՞ս էր վերաբերում Թումանյանը մարդկային ապերախտությանն ու չարությանը: Համամի՞տ ես նրա հետ:
«Էդպէս անաստուած կերպով զրպարտութեան ենթարկուել էն մարդկանց կողմից, որոնց նկատմամբ դու բարերար ես եղել — դրա մէջ տանջանքի հետ միասին կայ նաեւ ինչ-որ մխիթարութիւն, եւ ես նոյնիսկ ոչ մի չարութիւն չեմ զգում էդ դժբախտների հանդէպ։ Աստուած նրանց հետ»։
«Էսպէս է աշխարհքի բանը — լաւութիւնն էլ է պատժւում — էն էլ աւելի շատ։ Բան չկայ. ամէն բանին վերջ կայ. իսկ արդարութիւնը եւ անմեղութիւնը միշտ յաղթանակել են աշխարհքում ու պիտի յաղթանակեն, եւ ես չեմ էլ նեղանում, որ էդ շուտ չի լինում»։
Համաձայն եմ քանի որ աշխարհում կան տարբեր մարդիկ լավ և վատ, ու նույնիսկ քո լավությունը կարող են վատով ընդունել, սակայն Թումանյանը դրանցից չի նեղվում։ Ու սխալ արարքները չեն պատժվում, արդարությունը շատ դեպքերում չի հաղթում և ինչ-որ ժամանակ էլ լավությունն է պատժվում։ - Բնութագրիր Հովհաննես Թումանյանին:
Հովհաննես Թումանյանը հայրենիքը գնահատող, չկոտրվող տեսակ էր, հավատով լի ու արդարության կողմի մարդ, նա ներում էր բոլոր այն մարդկանց որոնք իր հանդեպ սխալ վարվեցին , որտեղից էլ պարզ է դառնում որ մեծ սրտով մարդ էր։ - Բնութագրիր ինքդ քեզ:
Կարծում եմ բնավորությամբ էմոցիոնալ չեմ, ու որքան էլ ներսս ցավա երբեք ցույց չեմ տա դա, քանի որ չեմ սիրում երբ մարդիկ տեսնում են իմ այդքան դժվար եկող արցունքները։
Էլեն Ավետիսյան 